The opposition „friend-foe” in the modern Russian parliamentary discourse. Based on the materials of the State Duma of the Russian Federation 2016-2017 meetings transcriptions.

Rozpad Związku Radzieckiego umożliwił rozwój systemu wielopartyjnego w Federacji Rosyjskiej, w której po 1991 r. zaczęły rozwijać się ruchy społeczne i powstawać partie polityczne. Dość szybko okazało się, że nowa rzeczywistość nie dla wszystkich była szansą na polepszenie warunków i jakości życia. Obywatele poszukiwali silnego lidera który mógł by pomóc krajowi wyjść z ekonomicznego kryzysu nasilającego się po politycznych przemianach. Takim człowiekiem stał się Władimir Putin, który zwyciężył w prezydenckich wyborach w 2000 r. i umocnił władzę centralną, tworząc wokół siebie grupę partii popierających jego politykę. Związana z Putinem „Jedna Rosja” od 2003 r. wygrywa z dużą przewagą wybory parlamentarne. Od 2007 r. oprócz niej w Dumie zasiadają jeszcze tylko trzy partie: LDPR, KPRF, i „Sprawiedliwa Rosja”. Silna władza centralna przeszła do realizacji swojej wizji polityki zagranicznej, która oparta została na rywalizacji ze Stanami Zjednoczonymi na arenie międzynarodowej, utrzymaniu wpływów na terenach postsowieckich i na Bliskim Wschodzie. Efektywność polityki zagranicznej zależy m.in. od poparcia społecznego dla działań państwowych. Niniejsza praca pokazuje, jak w Dumie Państwowej formowana jest opozycja „swój-obcy” i jak może ona wpływać na współczesny język rosyjski i społeczeństwo. Składa się z trzech rozdziałów, z których dwa stanowią bazę teoretyczną pod analizę materiału. Przedstawione są w nich rozważania dotyczące interdyscyplinarności omawianego zagadnienia, politolingwistyki i dyskursu parlamentarnego. Uzupełnione są komentarzem na temat obecnej polityki zagranicznej Federacji Rosyjskiej i kierunków jej rozwoju. Przede wszystkim zaś są próbą usystematyzowania procesu kształtowania się opozycji „swój-obcy” w języku, jednostce i społeczeństwie. Zwraca uwagę na kody kulturowe i możliwość ich modyfikacji. Są one związane z binarną strukturą świata i językowym obrazem świata. Szczególną uwagę poświęca koncepcji granfalonu, która pogłębia opozycję.Trzeci rozdział przedstawia kształtowanie się opozycji w praktyce. Na przykładzie 170 wystąpień deputatów bada techniki perswazji i błędy argumentacyjne, które są stosowane dla osiągnięcia konkretnych celów politycznych. Są one nazwane i rozdzielone na grupy. Rozdział pokazuje, jak parlamentarzyści próbują przekazać swoje idee i wartości narodowi. Analizuje, jak w Dumie tworzony jest obraz oponenta i jak można zjednoczyć społeczeństwo wywołując poczucie strachu i zagrożenia. Określa grupy „swoich” i „obcych”, wymienia głównych przeciwników.In this thesis the author analyzes statements of the Russian State Duma deputies, presents strategies of argumentation, persuasion techniques and argumentation mistakes used in the politics discourse. They form the opposition „friend-foe”. This thesis is based on the following interdisciplinary studies: linguistic, sociological and psychological. The main task of the publishing is to show how the language of politics affects culture codes and way of thinking change